τι νωρίς που βραδιάζει, όταν νομίζεις πως ζεις παρασυρμένος απ' το πλήθος που δεν σε βλέπει, παρά μονάχα σε περνά ή, περνά μαζί σου διαπερνώντας σε, ίσως και, προσπερνώντας σε στις στροφές των ασήμαντων ρολογιών. κι ύστερα, αδειάζεις από πόλη στην πανικόβλητη βροχή που δεν ήσουν, κι οι άλλοι - μια παραλλαγή εποχής για το ξεκάρφωμα της ενοχής τους. κι απόψε, δάκρυσε το φιλί, παραμονές θαλάσσης.
