ισορροπιστής σε χρόνο απόντα στο αχανές μιας φωτιάς. νεκρός και ζωντανός, σαν κύμα που πρόκειται να συμβεί και σαν κύμα που συμβαίνει ανάμεσα σε Ήλιο και Σελήνη. την κατάλληλη εποχή, τον κατάλληλο χρόνο στο τικ του ρολογιού ποιος είναι ο θάνατος και ποια η ζωή -;- ποιο Φως χύμα στο χύμα του απέραντου -;- απόψε με πίνω στο σκοτεινό μου υπόβαθρο σπαραχτικών σκοπών, έξω απ' τα ρήγματα των διπόλων. χρειάζεται μια σκόνη στα μάτια να μιλήσεις κενός. ίσως μια ψευδαίσθηση που έφτιαξα να υποχωρεί το τέλος μου. το απέναντί μου - ο Λυκαβηττός στις καμπύλες του τρία, να γεμίζει το οδοιπορικό κάτι πλήρες σπαραγμών. έτσι φυσούν τα κενά με καλάμι τους ήχους των μαρτύρων, που επιστρέφουν ψαρεύοντας άστρα στο απόλυτο σκοτάδι κάτω απ' τη σκόνη των τσίγκων με τις σημαίες και τα παράσημα. κι ας μη βρέχει, μας φέρνει η βροχή.
