Κυριακή 13 Απριλίου 2014

οι νονοί των βραβείων




ειδική έκδοση των εκδόσεων: "το σκισμένο καλσόν"

ΟΛΑ ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΥΡΗ ΕΧΟΥΝ:



-ειδικά, αφιερωμένο σε όλους τους βραβευμένους, μα και σ’ όσους τους
χρησιμοποίησαν, για να κερδίσουν κάτι απ’ τη δόξα τους…-

-σε όλους εμάς τους χαύτες.


*αγορασμένα βραβεία, σε αγορά όποια εργασίας - κάτεργο και
στρατόπεδο -, σε διάφορες αποχρώσεις, να μη χασμουριέται το μάτι, από βαρεμάρα,
έτσι, για να νομίζουμε ελεύθεροι κι ωραίοι, σε μια άνεση απ'
έξω, κι από μέσα ας σάπιζαν οι ανθρώπινες οπτικές,
με μυωπικά γυαλιά, να μιλιόμαστε σπουδαίοι στις ανακαλύψεις
με τους λογοκριμένους ορίζοντες,
με πρεσβυωπίας, να καμαρώνουμε τις στάχτες στους κροτάφους,
δίχως να βλέπουμε το όπλο, στο εξ' επαφής πυροβολημένο μυαλό μας,
στο τρενάκι του τρόμου, που παπαγαλίσαμε διέξοδο, και ταξίδι
αναψυχής, για να κερδίσουμε το εισιτήριο της κοινωνικοποίησης, κάτω από
εξαπτέρυγα, λιβανίσματα, τάματα σε στημένες αγιοσύνες, θαύματα για εκτυφλωτική
λάμψη των μυστηρίων, λόγους, φιέστες, παρελάσεις υποκλοπής - τυφλοί εμείς στους
κλέφτες -,
σ' ένα αλλού φαν(ταστικό) παρκ(άρισμα) παιδικά γερασμένοι -
ενώ παίζονταν εκεί οι παραστάσεις -,
αποδεχτήκαμε μοιρασμένους τραπουλόχαρτα θεούς, ομάδες,
κόμματα, ως και ποιητές σε μπαλκόνια σύραμε προεκλογικά, τυλιγμένους αρκούδες,
για να δοξαστούν δοξάζοντας το κρίμα, μέσα σε λησμοσύνη της ουτοπίας τους, ή
τυλιγμένοι σμύρνα και χρυσό με τεμαχισμένες συνειδήσεις,
γαντζωθήκαμε στο τίποτα, και σαπίσαμε αδερφέ, υποκρινόμενοι
το πάθος και τον άνθρωπο, με φιλανθρωπικές ορέξεις κανιβαλιστικού
παραληρήματος.
και, πώς να βρεις οδό, που τυφλώθηκεν η ακοή σου, και
παραπατά η όραση απ' τα βιασμένα χρώματα, που καρφώθηκαν στον αμφιβληστροειδή
σου -;-
κομματικό απόκομμα ζητιανεύεις, με σιδηρούν φίμωτρο, δόξα,
για ξεκάρφωμα της ενοχής σου*


** δεν είναι βία. Οργή είναι**

Προμηθεύς Πυρφόρος