Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

στο δείπνο που πήγα..

 


Άργησα να φτάσω
Μου σκόρπισαν τους δρόμους
Μέχρι να μαζέψω τις πορείες
Τις κλήσεις μέχρι να απαντήσω
Ήταν και τ' αποτσίγαρα
που εμπόδιζαν -
δεν προλάβαινα να καπνίσω
τα πάντα
Μάλλον και τα φώτα
απ' τα νυχτερινά μαγαζιά
που επεμβαίνουν στην
συγκέντρωση της σκέψης...
και πήγα αργά στο τραπέζι
Ήταν και τα ρολόγια
που είχα αδειάσει
απ' τους δείκτες
και τους αριθμούς -
είχα πει,
ας μετρήσουν τα κύματα
δε θέλω χρόνο-!-
Να είμαι εκτός..
Κι έφτασα αργά τη νύχτα..
Όμως,
δεν είχαν φάει ακόμη -
με περίμεναν..

Απ' τα δεξιά
ένας στρατώνας στον
κουρνιαχτό του
Στ' αριστερά
το γηροκομείο που χόρευε
το στερνό του τανγκό
Στο κέντρο
οι αναποφάσιστοι -
κρασιά και κανάτες με νερό -
με δελέασαν και τα δύο -
Στο πάτωμα όλα τα πιάτα
με τα φαγητά κάτω απ'
τις καρέκλες

Στάθηκα όρθια -
έσπρωξα με το
πόδι το πιάτο μου
πιο μέσα στο κάτω
του τραπεζιού
Κοίταξα στο στρατώνα -
ένας φαντάρος πήδαγε τη
μάντρα να προλάβει
Μια πόρνη έπινε αργά τις
άδειες ηδονές της -
να μεθύσει θα ΄θελε τη
νάρκη του στρατώνα...
"Μη με πάρεις μαζί σου" έλεγε
"Σκοτείνιασα.."
Το κέντρο στο τραπέζι
άρχισε να τρώει τον
εμφανή πανικό του
Τα γερόντια χόρευαν  τανγκό -
κουρδισμένη λατέρνα
η "μποέμισα"..
Κι "έλα μαζί μου.."
ικέτεψα τη γυναίκα
που έπινε..
Δάγκωσα το κέντρο -
τέλειωσε το δείπνο -
"Έλα μαζί μου" της είπα..
"Κι άκου-!- Εκεί χορεύουν-!-.."

Ήπια απ' το στόμα της
να ελαφρύνω το κλίμα
και φύγαμε μαζί..
Η σελήνη τεντώθηκε -
πόσο μεγάλη είναι -!-
και...φύγαμε μαζί..
"Καληνύχτα, αγάπη μου...
Μην τρέμεις τώρα.."