Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

μονόπρακτον





















Ο πρωταγωνιστής της πράξης
ένα τόπι-
εκείνο
που μου στέρησαν
παιδί που ήμουν

Κατρακύλησε όλα τα σκαλιά
όλα τα στενά
όλους τους θεατές
κι έπεσε στην αρένα
σ' ένα μονόλογο -
λέω,
πιάνου ακούρδιστου
αφού
πρωτόγονη η ύπαρξη μου -
για πράξη μία

Και τα φώτα
σίγησαν
αμφιθεατρικώς

Και γκρεμισμένος
χορευτής ένας
που φαίνεται
στο κέντρο των λεπτών -
λεπτά ευρήματα
για δύο στιγμές -
του πριν
και του τώρα
του τότε
και του αύριο

Στο μέσον
η κραυγή του αιώνα
σημαντική της πορείας μου
κραυγή αγανάχτησης
επανάκτησης της κίνησης
δίχως διάττοντες
να καρφώνουν και
να φεύγουν
μα με πλανήτες αυτόφωτους
υπεραιωνόβιους
να χειρονομούν
καταπατώντας τους νόμους
που επέβαλαν κακώς
κάποιοι
προς τέρψιν δική των

Καλός σκοπός
με το δάχτυλο στη σκανδάλη
να τρομάζει τους εφιάλτες
και το λάθος της ερωμένης
να επιβάλει το λάθος
Και γνωρίζω -
αυτό
το γνωρίζω καλά
- σαν τη μελέτη της προπαίδειας
δίχως την παπαγαλία της -
η πτέρνα του Αχιλλέως
εξουδετέρωσε
τη θεϊκότητα σε μια στιγμή
και μόνο ένα τόπι
διάφανο
δονεί τον καιρό

Δεν είναι σφαίρα
είναι όραμα

Κι όταν
η πράξις ετέλευσεν
οι σκιές
λησμόνησαν την αντίσταση
και η καθαίρεσις έσβησε
σαν τον ένα
το μοναδικό προβολέα
που κυνηγούσε το τόπι μου
καθ' όλη τη διάρκεια
των πεπραγμένων μου
επί σκηνής